Provence galore: zomertruffel, watermeloensalade en verse vijgen
Ik maakte deze week twee geweldige salades met fruit. Ook omdat de rest wat minder gezond was. Maar wel - sorry healthfreaks - des te lekkerder.
Zomerse weer, zomerse kleuren: check uw kok met haar nieuwe schortje voor. Dankjewel Ida!
Om mijn pols prijkt sinds kort een fitbit. Ik ben namelijk zo iemand die denkt dat de hele dag in een sportlegging lopen helpt. En ik vermoed het dragen van een fitbit ook. ‘s Morgens weet ik bijvoorbeeld gelijk of ik goed geslapen heb. Wist ik hiervoor ook, maar nu kom ik erachter dat lang slapen niet hetzelfde is als goed slapen. En dat ik heus niet zo lang wakker lig als ik denk.
Enfin, hoe hij je eten bijhoudt, moet ik nog even uitzoeken maar in de tussentijd gebruik ik mijn gezonde verstand en een paar mantra’s over gezond eten. Een daarvan is dat het Mediterrane dieet verreweg het gezondst is. Hier in Zuid- Frankrijk is het dus een eitje eh tomaatje.
Deze watermeloensalade heeft het allemaal. Je kent hem vast want er is geen foodlogger, blogger, receptenschrijver die hem niet in de collectie heeft. Iedereen vindt dit namelijk lekker, zelfs zij die niet van watermeloen houden. En iedereen kan het maken, zelfs mijn man, die nooit kookt. Serieus!
En in het kader van mooi doen doen met meloen, nog even deze
WYSIWYG-recept
Het is een typisch wysiwyg-recept (what you see is what you get: een blik op de foto en je weet hoe je het moet maken). Er is geen recept nodig en daar hou ik van. Maar er zijn 2 dingen die je niet ziet. What you see is watermeloen, muntblaadjes, verkruimelde feta, zwarte olijven (niet te zout), rode ui.
What you don’t see is wat de salade nét z’n kick geeft, nl. dat de dungesneden uienringen een tijdje in de rode wijnazijn hebben gelegen. Dat maakt ze zacht en minder scherp. Ik haal de ui even over een mandoline, een van mijn liefste keukenvrienden die ik altijd op het aanrecht heb liggen voor ALLES.
What you also don’t see is dat deze salade geen dressing heeft behalve een royaal rondje met de fles extra vergine olijfolie op het laatste moment anders ‘verdwijnt’ hij in de meloen.
Fruit & noten houden overàl van mekaar!
Of je ze door de yoghurt, je gebak of de chocola gooit, fruit en noten zijn altijd goed gezelschap. Ik had deze vijgen eigenlijk voor iets anders gekocht dat ik vergeten was te maken. Ze moesten op en dus werd het een noodoplossing die goed uitpakte. Ik hield de dressing gewoon zuur want al te zoet is niet lekker. Dankjewel Melek voor de ‘beste hazelnoten van Turkije’ en dankjewel Ebru dat je ze kwam opeten.
Truffels: een folie à deux
Dat ik mijn bijgerechten allemaal extra gezond maakte, kwam omdat ik op de markt zomertruffel had gekocht. En daar maak je heerlijke, maar niet bepaald gezonde gerechten mee. In Nederland moet je naar de horecagroothandel of online bestellen. Let op, die zomertruffel is niet hetzelfde als wintertruffel, die heel sterk van smaak is en heel duur. Ben ik allebei niet dol op.
Voor ik verder ga, nog even sfeer snuiven op de markt, met gepaste eerbied voor het konijn. Nee, die Fransen doen niet kinderachtig over vlees.
Veel mensen houden van die fascinerende, aardse smaak van truffel. Niet voor niets smaken zoveel levensmiddelen er inmiddels naar: mayonaise, chips, mozzarella, tapenade en natuurlijk de onvolprezen truffelolie. Inmiddels weten we dat die producten geen spoortje truffel bevatten en als rechtgeaarde foodsnob trek ik daar de streep. Toen ik hier the real thing op de markt zag liggen, kocht ik er een paar. Leuk om mee te oefenen, leek me, niet wetende dat er een acute folie à deux zou ontstaan na mijn eerste ervaring met dit onooglijke schepsel Gods. In twee weken tijd maakte ik het 5 keer, ook omdat lekker en makkelijk nog nooit zo’n goeie chemie hadden als in spaghetti met truffel.
Dit is het ‘recept’.
Kook de spaghetti al dente
Smelt een flinke klont boter in een wijde pan
Rasp de truffel in de boter. Met een Microplane is dat een klusje van seconden.
Gooi de spaghetti met aanhangend water bij de truffelboter.
Voeg steeds een eetlepel pastawater toe tot het lekker romig is.
Peper, zout en dan nog een klein beetje truffel voor de show eroverheen raspen.
Ik was gelijk gegrepen en maakte het de dag erna weer. Toen was ik nog steeds niet door die truffel heen, want die leuke meneer van de markt had ons wat extra gegeven. Hij had ons aanbevolen hem door te zoute boter te raspen en in te vriezen. Zo is het heel lang houdbaar. Na 4 dagen hield ik het al niet meer, ontdooide mijn vakantievriend en at de spaghetti voor de derde keer. Dat je daar wéér zin in hebt…, ik hoor het je denken. Maar ik maak maar een kleine portie per persoon.
Champignonragout (met of zonder truffel)
Toen was het alweer marktdag en kocht ik ze weer. Mijn plan was om paddenstoelenrisotto te maken en daar truffel doorheen te doen. Helaas had ik geen risottorijst meer, wel bladerdeegbakjes. Het werd ‘vol au vent’, de mooie Franse benaming voor pasteibakjes, met paddenstoelen-truffelragout. Dit is het recept (ook heerlijk zónder de truffel). Bij het ROC leerde ik dat ragout begint met een roux. Maar ik heb een snelle manier gevonden. Komtie (voor 2 pp)
Fruit een uitje in aardig wat boter en als het zacht is, voeg knoflook toe en een bakje gesneden champignons (in stukjes).
Als ze gaar worden, laten ze hun vocht los. Strooi er 2 of 3 eetlepels bloem overheen.
Roeren en een beetje doorgaren. Op dit moment denk je YUK! Het ziet er inderdaad niet uit maar negeer dat.
Dan in kleine beetjes het vocht erbij, in deze volgorde: scheut witte wijn, kippen- of groentenbouillon (weet je nog? Wie wat bewaart…) en room/crème fraîche (laat weg wat je niet hebt maar niet de room).
Stoppen als het de gewenste dikte heeft, die van ragout dus. Zout, peper en de truffel erdoor raspen, klaar.
Het laatste stukje van de truffel verwerkte ik in een soortgelijke ragout waar ik de 2e helft van de gegrilde kip van de vorige avond door deed. Echt ouderwets eten met rijst erbij.
En tussendoor at ik het ook nog twee keer in een restaurant: op de pizza en op de oeuf en cocotte.
En toen was het welletjes met het vakantievriendje. Wie weet zie ik hem volgend jaar weer op de markt.
En jou zie ik volgende week weer! Bedankt voor je tijd en veel liefs uit Frankrijk!
Maureen