Licht & luchtig eten: all day brunch!

Geen zware kost maar liflafjes galore! Watermeloensalade, kimchi tosti, gravadlax, kruidenpannenkoekjes, bloedsinaasappels en Croque Mo.

Zo’n bord met eten, ik las laatst dat het ‘uit’ is om dat te bestellen in een restaurant. Een paar liflafjes to share, een glas wijn en dat is het. Vooral vrouwen bestellen liever 2 voorgerechten dan voor en hoofd. Ik hou erg van liflafjes en diep in mijn hart zou ik dat het liefst altijd eten. Op dagen dat ik alleen eet, doe het ook vaak. All day brunch is een horecaconcept maar ook het thema van deze nieuwsbrief.

Sommige keukenklussen lenen zich uitstekend bij een glas wijn (in beeld)

‘Hou je van gravadlax?’ was de deur waarmee de buurman in Frankrijk in huis viel. Nou en óf ik van gravadlax hou! ‘En kan je dat ook snijden? Want ik heb een hele zijde in de vriezer liggen’. Kijk, dat is nou fijn als mensen (denken) dat je verstand van koken hebt. Sommige klussen boezemen nu eenmaal angst in en een daarvan is het aansnijden van grote stukken vis of vlees. En dan vragen ze jou om het voor ze te doen en te helpen opeten. Met àlle liefde! Wat een feest (waarvoor nog reuze bedankt George en Anneke)! Ik heb het nog niet zelf gedaan, maar het recept is heel eenvoudig. Een groot stuk of een hele zijde verse zalm smeer je in met een mengsel van zout, suiker, peper en héél veel dille. Vervolgens pak je de zalm stevig in in plasticfolie en laat je hem 2 dagen lang met iets zwaars erop marineren in de ijskast. Mij bellen, plakjes snijden en gaan! De blini’s met crème fraîche maakten het compleet.

Twee plakjes per persoon op een blini met crème fraîche is een heerlijk voorgerecht

Leuk voor Pasen

Als je die gravadlax nu doet, kan je hem nog voor Pasen maken. Nog meer paasinspi vind je in mijn vorige nieuwsbrief, met o.a. een beeldschone kaasplank en gevulde eitjes. Speaking of which: deze eitjes met een klein stukje vis uit blik zijn ook heerlijk (en vis uit blik is superduurzaam).

De àllerlaatste bloedsinaasappels: pak ze!

Ik ben helemaal leip van bloedsinaasappels. Wat zijn die dingen heerlijk! Zoeter dan gewone sinaasappel, heel sappig en beeldschoon met al die tinten rood/oranje. Ik eet niet vaak sinaasappels want ik vind het te veel gepruts maar deze wel want ze schillen heel makkelijk. Ze zijn er alleen in de winter maar deze week lag er toch nog een baal bij AH dus je kunt het nog proberen.

De schoonheid van deze vrucht komt het best tot zijn recht als er plakjes van snijdt, geen partjes. Dat eet ook prettiger. Zo doe je dat:

Snijd het kapje eraf, plaats een scherp mesje onder de schil en volg deze tot onderaan terwijl je kleine snijbewegingen maakt. Herhaal dit tot je rond bent.

Winterwonderwatermeloen met bloedsinaasappelmayonaise!

Het is vast niet duurzaam maar wel heel fijn dat die kleine watermeloentjes tegenwoordig de hele winter verkrijgbaar zijn. Ik maakte er deze hapjes van met feta, olijf, munt en olie. Eigenlijk de bekende salade maar dan op een stokje.

Als je bolletjes uitsteekt, hou je een gatenkaas van watermeloen over. Die hakte ik in stukken en maakte er een salade mee met dungeschaafde venkel, kalamata olijven, veldsla en een heerlijke mayonaise van bloedsinaasappel, die ik tegenkwam op de Instagram van Vanja van der Leeden. Je maakt hem met o.a. een gekookte hele sinaasappel en een rauw ei. Ja dat lees je goed!.

Een pannenkoekje is àltijd een goed idee

Pannenkoeken met stroop of suiker. Lekker. Maar wel een beetje voor kinderen en bejaarden. Tussen die twee levensfasen zijn heel veel ‘volwassen’ variaties te verzinnen. Ik vind het ideaal voor restverwerking van groenten, waarmee je dan de volgende dag een lekkere lunch maakt. Ik maakte deze pannenkoekjes toen ik van die enorme struiken groene kruiden van de Turkse supermarkt had. Haast niet weg te krijgen, zo groot zijn die. Als je een beslagje maakt van een paar eetlepels zelfrijzend bakmeel, ei, melk en een beetje zout, heb je de basis. Ik doe geen hoeveelheden want als je er groenten bij doet, maakt het niet veel uit. Dikker dan een normaal pannenkoekenbeslag is iets beter zodat het beslag in de pan er niet uitloopt maar het een beetje consistent mengsel wordt. Ik gooide die hele lading groene kruiden in het pannenkoekenbeslag met een snuf chilivlokken erbij. Een klein beetje kaas is ook erg lekker erdoor. Tip: geraspte halloumi werkt heel goed. Halloumi is vrij zout en blijft stevig zodat je lekkere bite houdt.

En dat ‘haar’ dan?

Dat ‘haar’ is gefrituurde zoete aardappel. Ik frituur eigenlijk nooit maar ik wilde het keer proberen met dunne sliertjes aardappel. Ik gebruikte een zgn. spirelli, een zandlopervormig apparaatje waar je in seconden slierten aardappel, komkommer, wortel of courgette mee maakt. Dat frituren kan gewoon in een laag olie in de een pan (afzuigkap aan!). Echt leuk is het om aardappelsliertjes door het pannenkoekenbeslag te halen en als een rösti-achtige pannenkoek te bakken (dat duurt dan wel wat langer dan met gare groenten of kruiden. Dus dan zou ik zeker voor het begin een deksel erop doen voor voldoende hitte. En dan dat haar erop. Een drizzeltje kruiden yoghurt lijkt me er lekker en mooi bij maar dat had ik even niet.

Mijn lunchfavoriet: de tosti

Tosti’s zijn natuurlijk zo oud als brood en kaas. En dat heb ik altijd in huis. Vroeger heette hij ‘kaasboterham’ en werd naast wentelteefjes gemaakt om oud brood mee op te maken. Na jaren een stil leven in sportkantines te hebben geleid is de tosti al een tijdje bezig met een culinaire opmars. Een modern huishouden heeft er een speciaal apparaat voor, TikTok staat vol creatieve tosti’s en een beetje lunchrestaurant heeft een signature toasty. Ik heb er 2 voor je in de aanbieding.

Tosti 1 is de allersimpelste, nl. met kaas en kimchi, een fijne manier om dat pittige en oh zo gezonde, maar moeilijk eetbare gefermenteerde koolmengsel tot je te nemen. Kimchi is precies wat een tosti eigenlijk nodig heeft voor een beetje oempf. En by the way: je hebt geen apparaat nodig, wel een koeken- of grillpan en een zware deksel.

Croque Mo

Nr 2 is eigenlijk een variant op de Croque Madame, die ultravette Franse tosti met veel Gruyère, bechamelsaus en een ei. Mijn variatie is gewoon met Goudse kaas, geen saus maar wel een lepeltje crispy chili olie erop. Echt mjam. En zoals met veel van mijn recepten: de ingrediënten heb je waarschijnlijk al in huis.

All day brunch in de horeca

Het is in Amsterdam een succesformule: het all day brunch restaurant. In deze categorie raad ik Dignita aan, met o.a. een toplocatie achter het H’art Museum (vh Hermitage). Ze werken met mensen met afstand tot de arbeidsmarkt en dat is sympathiek. Oh ja, en lekker. Deze week at ik er een heerlijk gerecht met kataifi, het Middenoosterse deeg als engelenhaar.

Ik hoop dat je deze paasdagen goed vooruit kunt met mijn recepten. Dank dat je tot hier gelezen hebt. Laat me weten wat je vindt of geef deze nieuwsbrief een ‘like’. Voorgaande nieuwsbrieven lezen kan op mijn Substackpagina.

Tot volgende keer!

Maureen