Je weekendmenu is klaar! Romige kip, zalm op z'n Ottolenghi's, kraakverse Noordzeevis en een chic voorgerechtje
Lekkere dingen voor het weekend. Of je eters krijgt of niet, dit zijn echte verwenners.
Afgelopen weekend verzorgde ik weer een catering bij iemand thuis. Het was een feestelijke familielunch voor 16 personen tussen de 21 en 91 (nog gefeliciteerd Ineke!!). Best een uitdaging, maar het lukte. En een van de succesfactoren, die ook voor jou geldt als je dit weekend zelf kookt voor mensen: geen stress! En dat bereik je o.a. door zoveel mogelijk voor te bereiden. Koken bestaat uiteindelijk uit heel veel kleine handelingen. En iedere handeling die je vantevoren kunt doen, al is het maar iets simpels als dingen uit hun verpakking halen, scheelt je tijd op het moment zelf. Het is een kwestie van je menu slim uitkienen. Ach, je moet ervan houden en dat is waarom ik er mijn werk van heb gemaakt. Maar ook jij wil geen stress als je mensen te eten krijgt en daarom geef ik je een paar tips. De beste krijg je alvast: altijd blijven lachen. Het is maar eten.
Anything carpaccio
Een carpaccio is altijd feestelijk. Het is niet moeilijk, is perfect voor te bereiden en ziet er gewoon slick uit. De crux is natuurlijk dat je iets dungesneden hebt. Dat is immers wat een carpaccio is. Doe je het met vlees of vis, laat het dan in de winkel doen. Maar doe je het vega: bijvoorbeeld met courgette, komkommer of gegaarde knolselderij, dan kan je het zelf. Gebruik dan wel iets handigs, zoals een mandoline of het dunschil-onderdeel van je keukenmachine. Desnoods pak je de kaasschaaf. Met alleen een mes ragdunne plakken snijden kan natuurlijk ook, maar alleen als je toevallig een snijmaster bent. Wat heel goed werkt, is de carpaccio alvast op een bord schikken, plasticje erop (geen kleeffolie) en dan de volgende. Omdat het doorzichtig is heb je een sjabloon dat je steeds kunt herhalen en zo zien je bordjes er allemaal hetzelfde uit. Als het iets is dat niet te veel vocht loslaat, kan zo’n voorbereid stapeltje makkelijk een dagje in de ijskast liggen. Voor het serveren kieper je de folie om op het bord en dan begint het grote versieren.
Ik maakte de carpaccio van mijn favoriet (biet). Bijna iedereen houdt daarvan, zeker als je het leuk versiert. Alle die dingetjes en dangetjes waar je mee versiert, kan je ook alvast voorbereiden. Ik klopte wat feta met mascarpone, citroensap en citroenschil en wat peper. En ik pureeerde de avocado. Als je dat in een stevig herstluitbaar zakje doet en de lucht eruit perst, blijft het heel lang goed. Voor het opdienen, snijd je er een klein puntje af en dan is het een spuitzak geworden. Peper, zeezout en olijfolie zijn een must, wat het ook is. Ik strooide nog met wat walnoten en kiemen, een drizzeltje balsamicocrème en een klein dotje rucolasalade.
Zalm: de allemansvriend
Zalm is voor sommige mensen saai en alledaags geworden. Maar voor veel mensen is zalm een feestje, zeker als je hem feestelijk maakt. Een van mijn succesrecepten met zalm die ik vaak op etentjes maak, ontleen ik aan Ottolenghi. De zalm maak je op het laatste moment. Maar de salsa maak je vantevoren. Ik maak hem steeds een beetje anders. Soms maak ik weinig, dan is het een salsa zoals is het bedoeld. Maar soms maak ik hem met veel bleekselderij, dan wordt het meer een klein groentegerecht. Ik varieer ook met de ingrediënten maar deze dingen heb ik altijd in huis:
Bleekselderij
Kappertjes met de azijn uit het potje
Rozijnen, geweld
Olijfolie
Citroen
Wat Ottolenghi nog erbij wil zijn pijnboompitten en groene olijven. Kijk maar of je daarvan houdt. Vooral met olijven maak je niet iedereen blij.
Het enige wat je doet is de fijngesneden bleekselderij in een flinke hoeveelheid olijfolie bakken (evt. met de pijnboompitten). Als het een beetje zacht is en de pitjes bruin worden, voeg je de overige ingrediënten toe en laat je het afkoelen. Soms warm ik het nog even op voor het over de zalm gaat. Geloof me: dit is een succesnummer! En ja, een klein beetje groen erover was de WOW—factor geweest.
Noordzeevis van Woordvis
Lokaal, dichtbij, niet te veel poespas, dat wil je met al je eten. Daarom ben ik al jaren fan van Woordvis. Uit de Noordzee gevangen, geveild op de afslag van Urk en dan gelijk bezorgd. Niet via de viswinkel, maar ergens in je eigen buurt. Elke week is het iets en bepaal je of je meedoet. Alles gaat via Whatsapp en Tikkie. Het mooie is dat ze vaak vis hebben die je alleen in restaurants kunt eten: zeewolf, griet of rogvleugel. Die laatste is mijn favoriet. Makkelijk te maken en altijd lekker. Vaak bak ik hem alleen in de boter, met misschien een kappertje of wat citroen. Voor de feestlunch ging hij op chic, met een beurre blanc en peterselieolie. Ik kan iedereen deze kraakverse vis aanbevelen.
Romige kip op herhaling
Vorige week vertelde ik je over het succes van die andere allemansvriend: kip. Ik gaf je het recept van Normandische kip. Deze week maakte ik hem weer, maar dan, zoals ik het vaker doe, in een eenvoudiger versie. En ik kan je zeggen, het werkt. Onthoud dit en je hebt altijd een topgerecht:
Kip (met vel), zout en peper bruin aanbraden in boter. Kip eruit doen.
In dezelfde pan sjalotten en knoflook aanfruiten
Kip erbij, cider, witte wijn of calvados erover
Room of crème fraiche
Stoven in een braadpan of in de oven.
Dit is je basis en is al een succes. Het is natuurlijk very French want met de heilige drie-eenheid boter, room en wijn. Aardappeltje en wat sla erbij en iedereen is blij. Wat er bij kan is een of meerdere van de volgende ingrediënten: gebakken appels, gebakken champignons, uitgebakken spekjes, mosterd, kruiden en of specerijen, nóg meer room. Of iets wat je zelf lekker vindt.
Dit was hem weer. Een toetje doen we de volgende keer wel. Ik maak trouwens heel vaak geen toetje. Gewoon lekkere chocola bij de koffie. Tot de volgende keer! Delen is lief…